
Նա Սոկրատեսն էր՝ հույն փիլիսոփան, ում մտքերը մեզ են հասել նրա աշակերտների, հատկապես Պլատոնի շնորհիվ: Սոկրատեսի փիլիսոփայությունը կենտրոնացած էր մարդու, նրա բարոյականության, իմացության և երջանկության որոնման վրա:
Սա Սոկրատեսի ամենահայտնի և միևնույն ժամանակ ամենախորիմաստ արտահայտությունն է: Այն ոչ թե անտեղյակության, այլ իրական իմաստության գիտակցումն է, որը սկսվում է սեփական սահմանները ճանաչելուց: Երբ մենք ընդունում ենք, որ ամեն ինչ չգիտենք, միայն այդ ժամանակ ենք պատրաստ սովորելու և նոր գիտելիքներ ձեռք բերելու: Այս միտքը մարմնավորում է նրա «սոկրատեսյան մեթոդը», որը հարցերի շնորհիվ մարդկանց ստիպում էր ինքնուրույն բացահայտել ճշմարտությունը:
Սոկրատեսը մարդկանց կոչ էր անում անընդհատ վերլուծել իրենց կյանքը, գործողությունները, արժեքները և նպատակները: Նրա համար կյանքն իմաստալից էր դառնում միայն այն դեպքում, երբ այն գիտակցված էր և ենթարկվում էր քննության: Միայն մտածելով մեր արարքների և դրանց հետևանքների մասին, մենք կարող ենք դառնալ ավելի լավ անհատներ: Այս միտքը ինքնաճանաչման և անձնական աճի ամենակարևոր դրույթներից մեկն է:
Սոկրատեսը պնդում էր, որ եթե մարդը գիտի, թե ինչն է ճիշտ և բարի, նա անպայման կվարվի այդպես: Նրա համոզմամբ՝ ոչ ոք չի գործում չարիք, եթե գիտակցում է դրա բացասական հետևանքները: Սա նշանակում է, որ չար գործերը տգիտության կամ սխալ պատկերացումների արդյունք են: Հետևաբար, բարոյական կատարելության հասնելու միակ ճանապարհը գիտելիքն է:
Սոկրատեսը նաև կարծում էր, որ «Իմաստունը ոչ թե սիրում է հարստությունը, այլ իմաստությունը»։ Նա անտարբեր էր նյութական բարիքների նկատմամբ և կարևորում էր ոչ թե արտաքին հարստությունը, այլ ներքին աշխարհի և հոգու զարգացումը:
Այս միտքը կատարելապես նկարագրում է Սոկրատեսի կրթական մեթոդը: Նա չէր տրամադրում պատրաստի գիտելիքներ, այլ օգնում էր մարդկանց ինքնուրույն բացահայտել ճշմարտությունը՝ խորհելով և պատասխանելով նրա հարցերին: Նրա նպատակն էր ոչ թե մարդուն «կերակրել» գիտելիքներով, այլ սովորեցնել նրան որսալ ինքնուրույն:
Սոկրատեսի խոսքերը հավերժական արժեք ունեն: Նրա մտքերը շարունակում են ոգեշնչել մարդկանց ինքնաճանաչման, իմաստության և բարոյականության ճանապարհին: Նա ապացուցեց, որ ճշմարիտ իմաստությունը ոչ թե պատասխաններն իմանալն է, այլ ճիշտ հարցեր տալու կարողությունը: