Հերոսը ջրի տակից. Շավարշ Կարապետյանի անհավանական սխրագործությունը

1976 թվականի սեպտեմբերի 16-ը Երևանյան լճի պատմության մեջ մտավ որպես այդպիսի օր, երբ տեղի ունեցավ մի ողբերգություն, որը դարձավ աննախադեպ հերոսության բեմահարթակ։

Աղետալի պահը

1976 թվականի սեպտեմբերի 16-ին Երևանի հայտնի տրոլեյբուսներից մեկը, որը լիքն էր ուղևորներով, դուրս եկավ երթուղուց և ընկավ Երևանյան լիճ։ Այն մի քանի վայրկյանում ընկղմվեց մոտ 10 մետր խորություն։ Վախից և շփոթությունից մարդիկ սկսեցին գոռալ և խուճապի մատնվել, բայց այնքան արագ էր տեղի ունեցել ամեն ինչ, որ շատերը հասցրեցին միայն մի քանի անհույս շարժում անել։ Քաղաքացիները, ովքեր մոտակայքում էին, անզոր կանգնած էին ափին և անհանգստությամբ հետևում էին դեպքերին։ Դա մի տեսարան էր, որը կարող էր կոտրել ցանկացածի ոգին։

Հերոսի ի հայտ գալը

Այդ օրը Երևանյան լճի մոտ մարզվում էր աշխարհի բազմակի չեմպիոն և ռեկորդակիր, ջրասուզալողորդ Շավարշ Կարապետյանը։ Ավագ եղբոր և մարզիչի հետ նա տեսավ ողբերգական դեպքը։ Առանց մեկ վայրկյան անգամ մտածելու՝ նա սուզվեց սառը և ցեխոտ ջրի մեջ։

Ջրի տակ տեսանելիությունը զրո էր, իսկ տրոլեյբուսի մութ և ցեխով լի հատակին շատ դժվար էր կողմնորոշվել։ Ավելին, տրոլեյբուսի ապակիները կոտրվել էին, և նա ստիպված էր աշխատել կտրող և վտանգավոր բեկորների միջև։ Առանց թթվածնի, նա սկսեց մեկը մյուսի հետևից դուրս բերել մարդկանց։ Յուրաքանչյուր մարդու դուրս բերելու համար նա սուզվում էր ջրի տակ և բարձրանում ափ։ Նրա թոքերը լիքն էին ցեխաջրով, մարմինը՝ բազմաթիվ վերքերով։

Շավարշ Կարապետյանը 20 մարդու կյանք փրկեց, բայց նրա յուրաքանչյուր վերադարձը ափ, դարձավ անհավատալի տանջանք։ Նա յուրաքանչյուր անգամ ստիպված էր կտրել իր ճանապարհը կոտրված ապակիների միջոցով։ Վերջին անգամ, ճիշտ է, նա դուրս բերեց բարձիկ՝ հավատալով, որ դա մարդ է, բայց այդ վերջին սխրանքը նրան հնարավորություն տվեց փրկելու ևս մեկ մարդու կյանք։

Զոհաբերություն և հետևանքներ

Շավարշ Կարապետյանի սխրագործությունը անցավ առողջության մեծ գնով։ Նրա մարմինը ցնցում ստացավ, և նրա մոտ սկսվեց թոքաբորբ՝ տենդի հետևանքով։ Ապակու վերքերը ծանր էին, և դրանք հանգեցրին թոքերի ֆիբրոզի։ Այս ողբերգությունը վերջ դրեց նրա սպորտային կարիերային, բայց նրա անունը հավերժ մնաց պատմության մեջ։

Հերոսության խորհրդանիշը

Շավարշ Կարապետյանի պատմությունը ավելին է, քան պարզապես փրկության պատմություն։ Այն հիշեցնում է մեզ, որ հերոսները ոչ թե թիկնոցներ են կրում, այլ պատրաստ են զոհաբերել իրենց կյանքը ուրիշի համար։ Նրա արարքը դարձավ ինքնազոհության, վճռականության և մարդկային ոգու հաղթանակի խորհրդանիշ։

Նրա անունը հավերժ կմնա մեր սրտերում՝ որպես հիշեցում, որ նույնիսկ ամենամութ պահերին կարող են լինել մարդիկ, ովքեր կպայքարեն մյուսների կյանքի համար։