
Այս ցանցի «գաղտնի գանձապետը» դարձավ Մատթեոս Կոստանդնուպոլսեցին՝ մարդ, որի անունը քիչ է հայտնի, բայց ում ազդեցությունը հասնում էր Կոստանդնուպոլիսից մինչև Ամստերդամ, Նոր Ջուղայից մինչև Մադրաս։
Մատթեոսը ծնվել էր Կոստանդնուպոլսում՝ 1600-ականների առաջին կեսին։ Նրա ընտանիքը կապված էր Նոր Ջուղայի հայ վաճառականների ցանցին, որն այդ տարիներին արդեն վերահսկում էր պարսկական մետաքսի արտահանումների մեծ մասը։
Տաղանդավոր ու կրթված Մատթեոսը տիրապետում էր մի քանի լեզուների՝ հայերեն, թուրքերեն, պարսկերեն, հունարեն և իտալերեն։ Նրա լեզվական կարողությունները դարձան դիվանագիտական զենք, որը թույլ տվեց նրան միաժամանակ աշխատել եվրոպական առևտրականների, պարսկական պաշտոնյաների և հայկական համայնքների հետ։
Մատթեոսը չէր սահմանափակվում միայն առևտրով։ Նա առաջին հայերից էր, ով ստեղծեց միջազգային ֆինանսական գործարքների համակարգ։
Այս ամենը նրան դարձնում է իր ժամանակի նախնական գլոբալ բանկիրներից մեկը։
17-րդ դարի կեսերին Հոլանդական Արևելահնդկական ընկերությունը (VOC) փորձում էր լիակատար վերահսկողություն ստանալ մետաքսի և համեմունքների առևտրի վրա։ Բայց VOC-ի առջև կանգնած էր մեկ խոչընդոտ՝ Նոր Ջուղայի հայերը։
Մատթեոս Կոստանդնուպոլսեցին դարձավ գլխավոր միջնորդը VOC-ի, պարսկական իշխանության և հայկական առևտրական ցանցի միջև․
Ըստ հոլանդական արխիվների՝ 1670-ականներին Մատթեոսի միջոցով տարեկան տեղափոխվում էր մոտ 2.5 միլիոն գուլդենի մետաքս։
Մատթեոսի թողած ֆինանսական գրքերը մինչ օրս պահվում են գաղտնի մի քանի արխիվներում՝ մասնավորապես Ամստերդամում և Սպահանում։
«Եթե մենք երբևէ ամբողջությամբ վերծանենք Մատթեոսի գրքերը, մենք կտեսնենք, որ Նոր Ջուղայի հայերը վերահսկում էին առնվազն 60% պարսկական մետաքսի միջազգային հոսքերի»։
Այս փաստը նրան դարձնում է ոչ միայն առևտրական, այլ ֆինանսական կայսրության ճարտարապետ։
Մատթեոսը իր հարստությունը օգտագործեց ոչ միայն առևտրի, այլ նաև հայկական մշակույթի պահպանման համար․
Նրա ջանքերի շնորհիվ հայկական մշակույթը ոչ միայն պահպանվեց, այլ նաև տարածվեց նոր աշխարհամասերում։
Մատթեոս Կոստանդնուպոլսեցին դասագրքերում չկա։ Բայց նրա ստեղծած ֆինանսական մոդելը, վստահության ցանցը և գաղտնի բանակցությունները հայերին դարձրեցին գլոբալ խաղացողներ՝ առանց բանակների, առանց գաղութների, առանց քաղաքական ուժի։
Նա դարձավ առաջին հայ «գլոբալ բանկիրը»՝ մի տիտղոս, որ նույնիսկ այսօր շատերը կփնտրեն։